Freelance... een maatschappelijke evolutie?

De arbeidsrelatie tussen werkgevers en werknemers wordt voor een groot deel beheerst door wetgeving uit de vorige eeuw.  Denk bijvoorbeeld aan: 

• Wet op de Arbeidsovereenkomsten - 3 juli 1978; 
• Wet op de Arbeidsduur - 16 maart 1971; 
• KB jaarlijkse vakantie - 30 maart 1967.

Toen deze wetgeving werd opgesteld, kostte een pintje 5 Belgische frank, omgerekend € 0,12; was Bill Gates 15 jaar en moest de ontwikkeling van Microsoft Windows nog beginnen... Om maar te zeggen, het ligt al wel eventjes achter ons.  In die 50 jaar is de maatschappij onherkenbaar veranderd.  De manier waarop mensen vandaag met elkaar willen samenwerken is geenszins te vergelijken met de manier waarop mensen in die periode met elkaar samenwerkten.  Niettegenstaande deze maatschappelijke omwenteling worden werkgevers en werknemers verplicht hun arbeidsverhoudingen vandaag te kaderen binnen deze verouderde wetgeving.  Zowel individueel als collectief - denk maar aan de sector van de pakjesdistributie - missen we hierdoor kansen.

Uiteraard heeft de wetgever de afgelopen 50 jaar ook niet stilgezeten.  Met de regelmaat van de klok wordt oude wetgeving aangepast aan de huidige maatschappelijke behoeften, zoals dat dan zo mooi heet.  In een recent verleden denken we dan in de eerste plaats de aan invoering van het eenheidsstatuut of aan de Wet betreffende Werkbaar en Wendbaar Werk.  We kunnen er echter niet omheen dat het hier vaak slechts het opkalefateren van deze oude wetgeving betreft.  Momenteel breken de sociale partners hun hoofd over hoe ze de aanvullende pensioenstelsels, het stelsel van de jaarlijkse vakantie, enz. zullen gelijkstellen tussen arbeiders en bedienden.  Veel van deze discussies halen moeiteloos het niveau van het vraagstuk omtrent de kwadratuur van de cirkel... Eenvoudige oplossingen moeten we met andere woorden niet verwachten.

Misschien moeten we het eens over een andere boeg gooien... Een nieuw huis bouwen naast dat van de arbeiders en bedienden.  Een huis met een grote leefruimte, veel licht, open ramen en deuren en weinig koterijen; een leefruimte waar werkgevers met hun uit te voeren werk de meeste getalenteerde persoon kunnen ontmoeten en waarna zij, mits een aantal basisafspraken, partners worden voor een dag, maand of voor jaren... Een huis waarin ook in het weekend wordt gewerkt, misschien zelfs 's nachts of - godbetert - op een feestdag!  Een samenwerkingsmodel dat net zoals onze huidige maatschappij flexibel is en waarin iedereen ten volle zijn talenten kan inzetten.

Ik geloof er alvast in en heb 'dé stap' gezet naar het freelance bestaan. Vanaf nu: at your service!